Termin “toksyczna męskość” nie krytykuje męskości samej w sobie. Odnosi się bezpośrednio do stereotypów, które wciąż panują w naszym społeczeństwie, a które bywają bardzo krzywdzące. Nie powalają mężczyznom na słabość, na okazywanie uczuć. Poproszenie o pomoc nie wchodzi w grę. Zostaje udawanie, zaprzeczanie samemu sobie, samotność – a w najgorszym wypadku – targanie się na swoje życie.

Toksyczna męskość nie służy mężczyznom, kobietom, nie służy społeczeństwu. Dlatego warto o tym mówić. Z tego artykułu dowiesz się, jakie są oznaki toksycznej męskości i dlaczego w ogóle mamy z nią do czynienia.

Jak objawia się toksyczna męskość?

Oznaki toksycznej męskości mogą objawiać się w przeróżny sposób.

  1. Potrzeba bycia zawsze opanowanym – symbolem mężczyzn powinien być stoicki spokój;
  2. Fizyczna odporność – mężczyzna często czuje się wartościowy i atrakcyjny dopiero wtedy, gdy jest dobrze zbudowany; odporny na ból i silny;
  3. Przymus osiągania sukcesów, bycia produktywnym i samowystarczalnym  –   toksyczna męskość to również ciągła potrzeba robienia czegoś, konieczność radzenia sobie w życiu i wstyd przed poproszeniem o pomoc, gdy jest się w trudnej sytuacji;
  4. Odsuwanie od siebie wszystkiego, co nie jest heteroseksualne – posiadanie jakiejkolwiek cechy, która utożsamiana jest z homoseksualizmem, jest według toksycznej męskości niedopuszczalne;
  5. Gniew i agresja – mężczyzna reaguje na różne sposobami gniewem lub pięściami, bo nie zna innej możliwości. Uznaje to za normalne, że właśnie w taki sposób rozwiązuje się konflikty, a facet, który nigdy nie wdał się w bójkę lub kogoś nie uderzył, to nie facet;
  6. Zaniedbywanie siebie – mężczyźni rzadziej dbają o swoje zdrowie – zarówno psychiczne, jak i fizyczne – bo nie chcą być uznani za słabych;
  7. Potrzeba współzawodnictwa – mężczyźni bardzo często muszą ze sobą współzawodniczyć. Stawianie sobie wyzwań ma zaowocować dominacją nad inną osobą;
  8. Lęk przed zostaniem ojcem – to stricte błąd przed powtarzaniem błędów swoich rodziców;
  9. Zaburzony obraz kobiet – wg mężczyzny z zaburzoną męską tożsamością są one albo zdecydowanie lepsze, albo znacznie gorsze.

Co wpływa na wykształcenie się zaburzonej męskiej tożsamości?

Wiele czynników może wpłynąć na zaburzenie męskiej tożsamości. Należą do nich między innymi:

  • wychowanie w toksycznej rodzinie;
  • brak zdrowego ojcowskiego wzorca;
  • brak odpowiedniej relacji z matką.

Zerwanie ze schematami myślenia nie jest łatwe, ale nie niemożliwe. Praca nad sobą jest ważna, by móc stworzyć zdrową relację z partnerką i oczywiście z dziećmi, szczególnie z synem. Zaakceptowanie pewnych rzeczy, przyznanie się do słabości i do tego, że czasem ponieśliśmy porażkę, jest bardzo ważne dla zdrowia psychicznego. Zamykanie się w sobie, odcinanie od ludzi i nieproszenie o pomoc może skończyć się źle. Niestety odsetek prób samobójczych u mężczyzn jest znacznie większy niż u kobiet i fakt, że nie kobiety są znacznie bardziej skłonne rozmawiać o swoich słabościach, jest bardzo istotny.