Prowadzenie dzienników – opisywanie tego, co nas spotkało, dzielenie się szczęśliwymi chwilami, przeżywanie ich na nowo – towarzyszy ludziom od dawna. Niegdyś sztuka prowadzenia dziennika/pamiętnika była z pewnością bardziej popularna. Dzisiaj wspomnienia chętniej utrwalamy na zdjęciach, które zrobić możemy dosłownie w każdej chwili swojego życia. Natomiast wieczory, które wieńczą nasz dzień, raczej niż na jego podsumowanie poświęcamy na rozrywkę: scrollowanie social mediów, oglądanie telewizji czy binge-watching nowego serialu.
A prowadzić dziennik naprawdę warto. Nie tylko po to, by nigdy nie zapomnieć o wyjątkowych i cennych chwilach, które przeżyliśmy, ale i o tych druzgocących, które wywołują w nas skomplikowane emocje. Złość, strach, wstyd – to tylko niektóre z nich.
„W dzienniku nie tylko opowiadam o sobie bardziej otwarcie, niż gdyby ktoś mnie słuchał; ja siebie tworzę. W dzienniku dochodzi do głosu moje poczucie własnej tożsamości. Prezentuję się w nim jako osoba emocjonalnie i duchowo niezależna”. (Susan Sontag, Odrodzona. Dzienniki 1947-1963).
Prowadzenie dziennika jako forma pomocy samemu sobie
Od lat powtarza się, że pisanie ma formę terapeutyczną. Psychoterapeuci niejednokrotnie radzą swoim pacjentom, by zaczęli prowadzić dziennik lub chociażby spisywali swoje odczucia i emocje w szczególnie trudnych chwilach. Z tego rozwiązania można również skorzystać samodzielnie, gdy nie korzystamy z profesjonalnego wsparcia, ale z jakiegoś powodu chcemy sobie pomóc i po prostu lepiej żyć.
Oczywiście, zamiast powierzać swoje myśli kartkom papieru, możemy podzielić się nimi z zaufaną nam osobą: przyjacielem czy członkiem rodziny. Wielu jednak nie ma takiej osoby wokół siebie, a nawet jeśli mają to wciąż boją się bycia ocenionym, odrzuconym, niezrozumianym. Papier jest natomiast idealnym powiernikiem naszych tajemnic – o ile oczywiście nie wpadnie w niepowołane ręce.
Dlaczego warto prowadzić dziennik? Zalety journalingu
Wiemy już, że regularne prowadzenie dziennika może stanowić formę autopomocy czy też być dodatkowym wsparciem sesji psychoterapeutycznych. A jakie są inne zalety journalingu?
Spisywanie swoich myślni/przeżywanych chwili to sposób na:
- wyciszenie się i zatrzymanie w chwili obecnej;
- oczyszczenie się z negatywnych emocji (w tym celu dobrze jest dokładnie opisać to, co się czuje);
- podjęcie trudnych decyzji;
- uporządkowanie myśli;
- zrozumienie siebie.
Czym jest pisanie ekspresywne?
Pisanie ekspresywne to nie takie zwykłe prowadzenie dziennika. Opisując bowiem swój dzień, często mamy ochotę zapomnieć o trudnych dla nas aspektach i próbujemy wymazać je z pamięci. Nie jest to najlepsze rozwiązanie. Znacznie lepiej jest napisać o czymś, przetrawić to i jednocześnie zabrać mu moc. Pisząc lub rozmawiając o czymś często zmniejszamy skalę emocji związaną z danym wydarzeniem, przez co dany problem nie wydaje się już tak poważny, jak jeszcze przed chwilą.
W pisaniu ekspresywnym chodzi o coś podobnego. Pisząc, skupiamy się właśnie przede wszystkim na tych druzgocących nas emocjach i wydarzeniach, które te emocje wywołały. Ta technika może zdziałać wiele dobrego. Pisząc, nie tylko osłabiamy moc tych emocji, ale i wybaczamy sobie (jeśli tego właśnie wymaga sytuacja). Dodatkowo zaczynamy niejednokrotnie powody własnego postępowania.
Jeśli natomiast mimo wszystko nadmiar tych emocji wciąż nas przeraża i przerasta, a technika ta nie wydaje się pomagać, zawsze możemy skorzystać z pomocy specjalisty. Do czego najszczerzej zachęcamy!