Jest wiele różnych systemów terapeutycznych, które szczycą się sukcesami co daje nam tezę, że te nie różnią się od siebie tak bardzo jak się pierwotnie wydawało. Składają się na to czynniki wspólne wszystkim rodzajom psychoterapii, niespecyficzne dla żadnej z nich. „Już w 1936 roku Rosenzweig zauważył, że wszystkie formy psychoterapii mogą się poszczycić przypadkami wyleczenia i powołał się na słynny werdykt ptaka Dodo z Alicji w Krainie Czarów: wszyscy wygrali i każdy musi otrzymać nagrodę”. Za czynniki „leczące” uznane zostały takie elementy jak psychologiczna interpretacja, katharsis, osobowość terapeuty. Do listy tych czynników dołączyły wsparcie, interpretacja, wgląd, zmiana zachowania, dobra relacja terapeutyczna.
Psychoterapia jako dziedzina nauki łącząca moc czynników wspólnych, jak również indywidualnych i specyficznych dla swojej dziedziny jest coraz głośniej propagowana jako skuteczna forma pomocy.